Sakrament Ostatniego Namaszczenia powinien przyjąć każdy katolik poważnie chory.
(Cz. 3, II. 6 Łaski udzielane przez ten Sakrament, s.131)
środa, 26 października 2016
wtorek, 25 października 2016
379. W jaki sposób udziela kapłan Sakramentu Ostatniego Namaszczenia?
Kapłan namaszcza zmysły chorego Olejem dla chorych i modli się:
"Przez to święte namaszczenie i przez najłaskawsze miłosierdzie swoje, niech ci Bóg odpuści cokolwiek przewiniłeś wzrokiem... słuchem... powonieniem... mową... dotykiem... "
***
Olej dla chorych podobnie jak Krzyżmo św. i Olej katechumenów poświęca biskup uroczyście w każdy Wielki Czwartek.
(Cz. 3, II. 6 Łaski udzielane przez ten Sakrament, s.131)
"Przez to święte namaszczenie i przez najłaskawsze miłosierdzie swoje, niech ci Bóg odpuści cokolwiek przewiniłeś wzrokiem... słuchem... powonieniem... mową... dotykiem... "
***
Olej dla chorych podobnie jak Krzyżmo św. i Olej katechumenów poświęca biskup uroczyście w każdy Wielki Czwartek.
(Cz. 3, II. 6 Łaski udzielane przez ten Sakrament, s.131)
poniedziałek, 24 października 2016
378. Jakie łaski daje Sakrament Ostaniego Namaszczenia?
Bóg przez Sakrament Ostatniego Namaszczenia
1. pomnaża łaskę uświęcającą,
2. gładzi grzechy powszednie i kary doczesne, a niekiedy i grzechy śmiertelne (jeśli chory nie może się spowiadać),
3. daje duchowe pokrzepienie w chwili choroby i w chwili śmierci,
4. przynosi często ulgę w chorobie, a niekiedy przywraca zdrowie.
(Cz. 3, II. 6 Łaski udzielane przez ten Sakrament, s.130-131)
1. pomnaża łaskę uświęcającą,
2. gładzi grzechy powszednie i kary doczesne, a niekiedy i grzechy śmiertelne (jeśli chory nie może się spowiadać),
3. daje duchowe pokrzepienie w chwili choroby i w chwili śmierci,
4. przynosi często ulgę w chorobie, a niekiedy przywraca zdrowie.
(Cz. 3, II. 6 Łaski udzielane przez ten Sakrament, s.130-131)
niedziela, 23 października 2016
377. Co to jest Sakrament Ostatniego Namaszczenia?
Ostatnie Namaszczenie jest to Sakrament, w którym ciężko chory otrzymuje szczególne łaski dla duszy, ulgę w cierpieniu, a niekiedy przywrócenie życia.
(Cz. 3, II. 6 Istota Sakramentu Ostatniego Namaszczenia, s.130)
(Cz. 3, II. 6 Istota Sakramentu Ostatniego Namaszczenia, s.130)
poniedziałek, 17 października 2016
O Sakramencie Ostatniego Namaszczenia
Jezus Chrystus, który w Sakramentach św. daje nam pomoc duchową we wszystkich ważnych chwilach życia, nie odmawia nam sakramentalnej pomocy w chwili śmierci. W liście św. Jakuba Apostoła czytamy:
"Choruje kto między wami? Niech wezwie kapłanów Kościoła i niechaj się nad nim modlą, namaszczając go olejem w imię Pańskie. A modlitwa płynąca z wiary uzdrowi chorego i ulży mu Pan, a jeśliby był w grzechach, zostaną mu odpuszczone". (Jak. 5,14-15). Stąd widzimy, że Sakrament Namaszczenia był przez Chrystusa ustanowiony, gdyż św. Jakub mówi o Nim jako o czymś znanym i praktykowanym.
(Cz. 3, II. 6 O Sakramencie Ostatniego Namaszczenia, s.129-130)
"Choruje kto między wami? Niech wezwie kapłanów Kościoła i niechaj się nad nim modlą, namaszczając go olejem w imię Pańskie. A modlitwa płynąca z wiary uzdrowi chorego i ulży mu Pan, a jeśliby był w grzechach, zostaną mu odpuszczone". (Jak. 5,14-15). Stąd widzimy, że Sakrament Namaszczenia był przez Chrystusa ustanowiony, gdyż św. Jakub mówi o Nim jako o czymś znanym i praktykowanym.
(Cz. 3, II. 6 O Sakramencie Ostatniego Namaszczenia, s.129-130)
niedziela, 16 października 2016
376. Jakie warunki trzeba wypełnić, aby dostąpić odpustu?
Aby dostąpić odpustu trzeba:
1. być w stanie łaski uświęcającej, tj. być bez grzechu śmiertelnego,
2. wykonać dokładnie uczynki nakazane przez Kościół dla uzyskania odpustu,
3. mieć intencję uzyskania odpustu.
***
Miarą odpustów cząstkowych jest wymiar pokuty publicznej w pierwszych wiekach. Odpust np. 100 dni oznacza, że otrzymujemy odpuszczenie tylu kar doczesnych, ile miałby odpuszczone grzesznik za 100 dni osobistej pokuty publicznej według zasad pokutnych stosowanych w Kościele w pierwszych wiekach.
Warunkiem uzyskania odpustu zupełnego są: spowiedź i Komunia św., spełnienie dokładnie warunku specjalnie dla tego odpustu wyznaczonego (np. może to być pielgrzymka, modlitwa, nawiedzenia kościołów etc.) oraz modlitwa według intencji Ojca św.
W obecnej praktyce pokutnej Kościoła ogłaszane są co 25 lat odpusty jubileuszowe, które dają możność uzyskania odpustu zupełnego w ciągu całego roku.
Z odpustów zupełnych dostępnych zawsze należy wymienić odpust za odmówienie po Komunii św. (jedna spowiedź wystarczy w tym wypadku do kilku odpustów) klęcząc przed wizerunkiem Ukrzyżowanego modlitwy: "Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu"... (patrz dodatek Modlitwy) z dodaniem modlitwy według intencji Ojca św. (przynajmniej jedno Ojcze nasz, Zdrowaś Maryja i Chwała Ojcu).
Wymienić należy również odpust zupełny tzw. toties quoties, to znaczy, że odpust ten (zresztą tylko uzyskiwany dla zmarłych) można otrzymać po jednej spowiedzi i jednej Komunii św. tyle razy danego dnia, ile razy w tym dniu nawiedzi się kościół odmawiając według intencji Ojca św. 6 Ojcze nasz, 6 Zdrowaś Maryjo, 6 Chwała Ojcu. Odpust ten związany jest z dniem 2 sierpnia (nazywa się Porcjunkula) i z Dniem Zadusznym
Odpust zupełny możemy uzyskiwać wielokrotnie w życiu, ponieważ nikt nie może mieć pewności, że w danym czasie uzyskał go całkowicie. Kościół bowiem w odpustach daje za nas zasługi Świętych Pańskich, ale w jakim stopniu Bóg je przyjmuje, zależne to jest od miłosierdzia Bożego i naszej gorliwości przy spełnianiu warunków odpustu.
Odpusty można uzyskać dla siebie albo przekazywać je za zmarłych w czyśćcu.
(Cz. 3, II. 5 Odpusty, s.129)
1. być w stanie łaski uświęcającej, tj. być bez grzechu śmiertelnego,
2. wykonać dokładnie uczynki nakazane przez Kościół dla uzyskania odpustu,
3. mieć intencję uzyskania odpustu.
***
Miarą odpustów cząstkowych jest wymiar pokuty publicznej w pierwszych wiekach. Odpust np. 100 dni oznacza, że otrzymujemy odpuszczenie tylu kar doczesnych, ile miałby odpuszczone grzesznik za 100 dni osobistej pokuty publicznej według zasad pokutnych stosowanych w Kościele w pierwszych wiekach.
Warunkiem uzyskania odpustu zupełnego są: spowiedź i Komunia św., spełnienie dokładnie warunku specjalnie dla tego odpustu wyznaczonego (np. może to być pielgrzymka, modlitwa, nawiedzenia kościołów etc.) oraz modlitwa według intencji Ojca św.
W obecnej praktyce pokutnej Kościoła ogłaszane są co 25 lat odpusty jubileuszowe, które dają możność uzyskania odpustu zupełnego w ciągu całego roku.
Z odpustów zupełnych dostępnych zawsze należy wymienić odpust za odmówienie po Komunii św. (jedna spowiedź wystarczy w tym wypadku do kilku odpustów) klęcząc przed wizerunkiem Ukrzyżowanego modlitwy: "Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu"... (patrz dodatek Modlitwy) z dodaniem modlitwy według intencji Ojca św. (przynajmniej jedno Ojcze nasz, Zdrowaś Maryja i Chwała Ojcu).
Wymienić należy również odpust zupełny tzw. toties quoties, to znaczy, że odpust ten (zresztą tylko uzyskiwany dla zmarłych) można otrzymać po jednej spowiedzi i jednej Komunii św. tyle razy danego dnia, ile razy w tym dniu nawiedzi się kościół odmawiając według intencji Ojca św. 6 Ojcze nasz, 6 Zdrowaś Maryjo, 6 Chwała Ojcu. Odpust ten związany jest z dniem 2 sierpnia (nazywa się Porcjunkula) i z Dniem Zadusznym
Odpust zupełny możemy uzyskiwać wielokrotnie w życiu, ponieważ nikt nie może mieć pewności, że w danym czasie uzyskał go całkowicie. Kościół bowiem w odpustach daje za nas zasługi Świętych Pańskich, ale w jakim stopniu Bóg je przyjmuje, zależne to jest od miłosierdzia Bożego i naszej gorliwości przy spełnianiu warunków odpustu.
Odpusty można uzyskać dla siebie albo przekazywać je za zmarłych w czyśćcu.
(Cz. 3, II. 5 Odpusty, s.129)
sobota, 15 października 2016
375. Jakie wyróżniamy odpusty?
Rozróżniamy odpusty zupełne i odpusty cząstkowe. Odpust zupełny jest darowaniem wszystkich kar doczesnych, odpust zaś cząstkowy - części kar doczesnych.
(Cz. 3, II. 5 Odpusty, s.129)
(Cz. 3, II. 5 Odpusty, s.129)
piątek, 14 października 2016
374. Kiedy Chrystus dał Kościołowi władzę udzielania odpustów?
Chrystus dał Kościołowi władzę udzielania odpustów, gdy rzekł do św. Piotra:
"Cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebiesiech". (Mat. 16,19).
(Cz. 3, II. 5 Odpusty, s.129)
"Cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebiesiech". (Mat. 16,19).
(Cz. 3, II. 5 Odpusty, s.129)
czwartek, 13 października 2016
373. Co to jest odpust?
Odpust jest to zupełne lub częściowe darowanie kar doczesnych za grzechy już odpuszczone.
***
Przy zadośćuczynieniu za grzechy Kościół pomaga nam przez udzielanie odpustów. Zasługi Zbawiciela, Najśw. Maryi Panny i Świętych stanowią niewyczerpany skarb całego Kościoła. Przez użycie zasług tego skarbca Kościół zadośćczyni Bogu za nasze winy i w ten sposób zmniejsza naszą karę za grzechy.
(Cz. 3, II. 5 Odpusty, s.129)
***
Przy zadośćuczynieniu za grzechy Kościół pomaga nam przez udzielanie odpustów. Zasługi Zbawiciela, Najśw. Maryi Panny i Świętych stanowią niewyczerpany skarb całego Kościoła. Przez użycie zasług tego skarbca Kościół zadośćczyni Bogu za nasze winy i w ten sposób zmniejsza naszą karę za grzechy.
(Cz. 3, II. 5 Odpusty, s.129)
środa, 12 października 2016
372. Co czeka nas w przyszłym życiu, jeśli na ziemi nie odpokutujemy wszystkich kar doczesnych?
Jeśli tu na ziemi nie odpokutujemy wszystkich kar doczesnych, czekają nas o wiele większe cierpienia w czyśćcu.
***
Św. Tomasz z Akwinu mówi, że nawet najmniejsza kara w czyśćcu jest bez porównania boleśniejsza od największego cierpienia na ziemi.
(Cz. 3, II. 5 Zadośćuczynienie, s.128-129)
***
Św. Tomasz z Akwinu mówi, że nawet najmniejsza kara w czyśćcu jest bez porównania boleśniejsza od największego cierpienia na ziemi.
(Cz. 3, II. 5 Zadośćuczynienie, s.128-129)
wtorek, 11 października 2016
371. Dlaczego kapłan podczas spowiedzi zadaje pokutę?
Kapłan zadaje podczas spowiedzi pokutę, abyśmy:
1. odpokutowali tu na ziemi kary doczesne, bodaj częściowo,
2. poprawili się i do grzechów nie wracali.
***
Pokuty zmieniać nie wolno, ale trzeba odprawić tę, którą kapłan zadał, i w tym czasie, w którym polecił ją odprawić. Kto nie odprawił pokuty zaraz po spowiedzi, winien to uczynić później, choćby przed następną spowiedzią. Dobrze jest zadaną pokutę dobrowolnie sobie powiększyć. W pierwszych wiekach wierni odprawiali pokuty bardzo długie i bardzo surowe.
Poza tym w duchu pokuty powinniśmy znosić utrapienia, smutki, choroby, którymi nas Bóg nawiedza.
(Cz. 3, II. 5 Zadośćuczynienie, s.128)
1. odpokutowali tu na ziemi kary doczesne, bodaj częściowo,
2. poprawili się i do grzechów nie wracali.
***
Pokuty zmieniać nie wolno, ale trzeba odprawić tę, którą kapłan zadał, i w tym czasie, w którym polecił ją odprawić. Kto nie odprawił pokuty zaraz po spowiedzi, winien to uczynić później, choćby przed następną spowiedzią. Dobrze jest zadaną pokutę dobrowolnie sobie powiększyć. W pierwszych wiekach wierni odprawiali pokuty bardzo długie i bardzo surowe.
Poza tym w duchu pokuty powinniśmy znosić utrapienia, smutki, choroby, którymi nas Bóg nawiedza.
(Cz. 3, II. 5 Zadośćuczynienie, s.128)
poniedziałek, 10 października 2016
370. Komu winniśmy zadośćuczynić po spowiedzi?
Po spowiedzi winniśmy zadośćuczynić Bogu i ludziom. Bogu przez odprawienie pokuty zadanej nam podczas spowiedzi, ludziom przez naprawienie wyrządzonych krzywd.
***
Rodzice mogą dziecku darować winę, ale nie darować kary mimo że dziecko przeprosiło ich. W Sakramencie Pokuty odpuszcza nam Bóg grzechy całkowicie, czyli daruje winy i karę wieczną, ale nie zawsze daruje nam karę doczesną. Dlatego przy spowiedzi zadaje nam kapłan pokutę, byśmy resztę kary doczesnej odpokutowali i tym pewniej poprawili się z grzechów.
(Cz. 3, II. 5 Zadośćuczynienie, s.128)
***
Rodzice mogą dziecku darować winę, ale nie darować kary mimo że dziecko przeprosiło ich. W Sakramencie Pokuty odpuszcza nam Bóg grzechy całkowicie, czyli daruje winy i karę wieczną, ale nie zawsze daruje nam karę doczesną. Dlatego przy spowiedzi zadaje nam kapłan pokutę, byśmy resztę kary doczesnej odpokutowali i tym pewniej poprawili się z grzechów.
(Cz. 3, II. 5 Zadośćuczynienie, s.128)
niedziela, 9 października 2016
369. Kiedy spowiedź generalna jest konieczna?
Spowiedź generalna jest konieczna, gdy poprzednie spowiedzi były nieważne lub świętokradzkie.
Pożyteczna natomiast jest spowiedź generalna:
1. przy wyborze stanu na całe życie,
2. podczas misji i rekolekcji,
3. przed przyjęciem Komunii św. w ciężkiej chorobie i Namaszczeniem Olejem św.
***
Sposób spowiadania się: spowiadający się uklęknąwszy przy kratce konfesjonału mówi: "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Ostatni raz u spowiedzi byłem... pokutę zadaną odprawiłem... grzechy wszystkie wyznałem... względnie zapomniałem... zataiłem. Pana Boga Najlepszego obraziłem następującymi grzechami..." (wymienić grzechy). Po wyznaniu grzechów mówi: "Więcej grzechów nie pamiętam. Za te i za wszystkie grzechy żałuję i postanawiam się z nich poprawić. Boże bądź miłościw grzesznej duszy mojej".
Z największą uwagą należy słuchać słów spowiednika i zapamiętać zadaną pokutę. Gdy kapłan daje rozgrzeszenie - klęcząc ponawiać akt żalu serdecznego za grzechy i przed ołtarzem, w którym jest Najśw. Sakrament dłuższą chwilę poświęcić na modlitwę po spowiedzi św.
Dobrze jest spowiadać się często, np. co miesiąc przed pierwszym piątkiem miesiąca i to u tego samego spowiednika, bo wówczas pozna on lepiej stan naszej duszy i wskaże nam najodpowiedniejsze środki do poprawy życia.
(Cz. 3, II. 5 Spowiedź, s.127-128)
Pożyteczna natomiast jest spowiedź generalna:
1. przy wyborze stanu na całe życie,
2. podczas misji i rekolekcji,
3. przed przyjęciem Komunii św. w ciężkiej chorobie i Namaszczeniem Olejem św.
***
Sposób spowiadania się: spowiadający się uklęknąwszy przy kratce konfesjonału mówi: "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Ostatni raz u spowiedzi byłem... pokutę zadaną odprawiłem... grzechy wszystkie wyznałem... względnie zapomniałem... zataiłem. Pana Boga Najlepszego obraziłem następującymi grzechami..." (wymienić grzechy). Po wyznaniu grzechów mówi: "Więcej grzechów nie pamiętam. Za te i za wszystkie grzechy żałuję i postanawiam się z nich poprawić. Boże bądź miłościw grzesznej duszy mojej".
Z największą uwagą należy słuchać słów spowiednika i zapamiętać zadaną pokutę. Gdy kapłan daje rozgrzeszenie - klęcząc ponawiać akt żalu serdecznego za grzechy i przed ołtarzem, w którym jest Najśw. Sakrament dłuższą chwilę poświęcić na modlitwę po spowiedzi św.
Dobrze jest spowiadać się często, np. co miesiąc przed pierwszym piątkiem miesiąca i to u tego samego spowiednika, bo wówczas pozna on lepiej stan naszej duszy i wskaże nam najodpowiedniejsze środki do poprawy życia.
(Cz. 3, II. 5 Spowiedź, s.127-128)
czwartek, 6 października 2016
368. Jak nazywamy spowiedź, na której powtarzamy grzechy z kilku ostatnich spowiedzi lub z całego życia?
Spowiedź, na której powtarzamy grzechy z kilku ostatnich spowiedzi lub z całego życia nazywamy generalną.
(Cz. 3, II. 5 Spowiedź, s.127)
(Cz. 3, II. 5 Spowiedź, s.127)
środa, 5 października 2016
367. Co ma uczynić ten, kto świadomie zataił na spowiedzi grzech śmiertelny?
Kto świadomie zataił na spowiedzi grzech śmiertelny, powinien:
1. grzech zatajony jak najrychlej wyznać, przedtem w żadnym wypadku nie przystępować do Komunii św. ani innych Sakramentów św.,
2. powiedzieć, na ilu spowiedziach ten grzech zataił,
3. wyznać, czy w tym czasie przystępował do innych Sakramentów św. (do Komunii św., Bierzmowania, Sakramentu Małżeństwa itp.).
4. wyznać raz jeszcze wszystkie ciężkie grzechy popełnione od ostatniej ważnej spowiedzi.
(Cz. 3, II. 5 Spowiedź, s.127)
1. grzech zatajony jak najrychlej wyznać, przedtem w żadnym wypadku nie przystępować do Komunii św. ani innych Sakramentów św.,
2. powiedzieć, na ilu spowiedziach ten grzech zataił,
3. wyznać, czy w tym czasie przystępował do innych Sakramentów św. (do Komunii św., Bierzmowania, Sakramentu Małżeństwa itp.).
4. wyznać raz jeszcze wszystkie ciężkie grzechy popełnione od ostatniej ważnej spowiedzi.
(Cz. 3, II. 5 Spowiedź, s.127)
wtorek, 4 października 2016
366. Co powinien uczynić ten, który zapomniał wyznać grzech na spowiedzi?
Kto zapomniał na spowiedzi wyznać grzech śmiertelny, powinien wyznać ten grzech na następnej spowiedzi.
Nie jest zatem konieczne ani po spowiedzi, ani przed Komunią św. iść do tzw. "poprawki"
(Cz. 3, II. 5 Spowiedź, s.127)
Nie jest zatem konieczne ani po spowiedzi, ani przed Komunią św. iść do tzw. "poprawki"
(Cz. 3, II. 5 Spowiedź, s.127)
poniedziałek, 3 października 2016
365. Dlaczego nie wolno na spowiedzi żadnego grzechu śmiertelnego zataić?
Żadnego grzechu śmiertelnego nie wolno na spowiedzi zataić, bo taka spowiedź byłaby nieważna i świętokradzka, gdyż jeden nawet grzech ciężki pozbawia nas łaski Bożej.
***
Gdy dziecko chce rodziców przeprosić, przyznaje się do wszystkiego szczerze i nie zrzuca winy na drugich. Tym bardziej wobec Boga nasze wyznanie grzechów powinno być szczere. Spowiedź nieszczera i kłamliwa jest naigrywaniem się z Boga Wszystkowiedzącego i nie tylko nie daje odpuszczenia grzechów, lecz obarcza sumienie nowym ciężkim grzechem. Komunia św. przyjęta po takiej spowiedzi jest świętokradztwem i zniewagą Jezusa Chrystusa w Najśw. Sakramencie. Lepiej się w ogóle nie spowiadać niż spowiadać się nieszczerze i świętokradztwo.
Należy pamiętać, że kapłan chociażby miał śmierć ponieść, nie wyjawi nic z tego, co słyszał na spowiedzi, bo obowiązuje go bezwzględnie tajemnica.
Gdyby ktoś przypadkiem usłyszał coś ze spowiedzi innych osób, jest również, choć nie tak surowo jak kapłan, zobowiązany do zachowania tajemnicy. W ogóle nie powinniśmy z drugim mówić o spowiedzi ani o pokucie, którą otrzymaliśmy, a tym bardziej nie wolno na temat spowiedzi opowiadać anegdotek i żarów. Spowiedź jest rzeczą wielką i świętą - jest istotną częścią Sakramentu Pokuty ustanowionego przez Chrystusa.
(Cz. 3, II. 5 Spowiedź, s.126)
***
Gdy dziecko chce rodziców przeprosić, przyznaje się do wszystkiego szczerze i nie zrzuca winy na drugich. Tym bardziej wobec Boga nasze wyznanie grzechów powinno być szczere. Spowiedź nieszczera i kłamliwa jest naigrywaniem się z Boga Wszystkowiedzącego i nie tylko nie daje odpuszczenia grzechów, lecz obarcza sumienie nowym ciężkim grzechem. Komunia św. przyjęta po takiej spowiedzi jest świętokradztwem i zniewagą Jezusa Chrystusa w Najśw. Sakramencie. Lepiej się w ogóle nie spowiadać niż spowiadać się nieszczerze i świętokradztwo.
Należy pamiętać, że kapłan chociażby miał śmierć ponieść, nie wyjawi nic z tego, co słyszał na spowiedzi, bo obowiązuje go bezwzględnie tajemnica.
Gdyby ktoś przypadkiem usłyszał coś ze spowiedzi innych osób, jest również, choć nie tak surowo jak kapłan, zobowiązany do zachowania tajemnicy. W ogóle nie powinniśmy z drugim mówić o spowiedzi ani o pokucie, którą otrzymaliśmy, a tym bardziej nie wolno na temat spowiedzi opowiadać anegdotek i żarów. Spowiedź jest rzeczą wielką i świętą - jest istotną częścią Sakramentu Pokuty ustanowionego przez Chrystusa.
(Cz. 3, II. 5 Spowiedź, s.126)
niedziela, 2 października 2016
364. Z jakich grzechów trzeba się spowiadać?
Dobrze jest spowiadać się ze wszystkich grzechów, nawet powszednich, koniecznie zaś trzeba się spowiadać ze wszystkich grzechów śmiertelnych.
***
Spowiedź powinna być dokładna i szczera. Na spowiedzi należy wyznać także i okoliczności, które winę powiększają lub ją zmniejszają. Nie należy natomiast wymieniać grzechów innych ludzi, a tym bardziej ich nazwisk, nie należy również podawać szczegółów i obojętnych okoliczności naszych grzechów.
(Cz. 3, II. 5 Spowiedź, s.127)
***
Spowiedź powinna być dokładna i szczera. Na spowiedzi należy wyznać także i okoliczności, które winę powiększają lub ją zmniejszają. Nie należy natomiast wymieniać grzechów innych ludzi, a tym bardziej ich nazwisk, nie należy również podawać szczegółów i obojętnych okoliczności naszych grzechów.
(Cz. 3, II. 5 Spowiedź, s.127)
Subskrybuj:
Posty (Atom)