129. Dlaczego Kościół Chrystusowy nazywamy powszechnym, czyli katolickim?

Kościół Chrystusowy nazywamy powszechnym, czyli katolickim, bo:
1. ustanowiony jest dla zbawienia wszystkich ludzi,
2. rozszerza się po całym świecie,
3. istnieje od czasów Jezusa Chrystusa i będzie istniał po wsze czasy.

Kościół jest zatem powszechny co do swego przeznaczenia, miejsca i czasu.

"Idąc tedy nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego... A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata." (Mat. 28, 19-20)

(Cz. 1, III. 2 Znamiona prawdziwości Kościoła, s.46)
czytaj dalej

128. Po czym poznajemy, że Kościół katolicki jest święty?

Kościół katolicki jest święty dlatego, że:
1. jego założyciel Jezus Chrystus jest źródłem świętości,
2. nauka i Sakramenty jego są święte,
3. wychowuje świętych.

Kościół jest więc święty przez świętość swego Założyciela, świętość środków zbawienia i świętość członków, którzy osiągnęli doskonałość ewangeliczną.

"Albowiem wolą Bożą jest uświęcenie wasze." (1 Tes. 4, 3)

(Cz. 1, III. 2 Znamiona prawdziwości Kościoła, s.46)
czytaj dalej

127. Po czym poznajemy, że Kościół katolicki jest jeden?

Kościół katolicki jest jeden dlatego, że:
1. na całym świecie głosi zawsze i wszędzie tę samą naukę i udziela tych samych Sakramentów św.,
2. posiada jednego najwyższego zwierzchnika, tj. papieża.

Kościół zatem jest jeden co do liczby, co do wiary i co do władzy. Chrystus modlił się po Ostatniej Wieczerzy o jedność w swoim Kościele: "Aby byli jedno, jako i my jedno jesteśmy". (Jan 17, 22).

(Cz. 1, III. 2 Znamiona prawdziwości Kościoła, s.46)
czytaj dalej

126. Który kościół ma te cztery znamiona prawdziwości?

Tylko Kościół katolicki ma te cztery znamiona prawdziwości i tym różni się od innych wyznań chrześcijańskich.

(Cz. 1, III. 2 Znamiona prawdziwości Kościoła, s.45)
czytaj dalej

125. Jakie są znamiona prawdziwości Kościoła?

Kościół prawdziwy można poznać po czterech znamionach:
1.Kościół jest jeden,
2.Kościół jest święty,
3.Kościół jest powszechny, czyli katolicki,
4.Kościół jest apostolski.

***
Powyższe znamiona Kościoła prawdziwego określił Sobór Powszechny w Konstantynopolu w 381 r.: „Wierzę w jeden, święty, katolicki, apostolski Kościół.”

(Cz. 1, III. 2 Znamiona prawdziwości Kościoła, s.45)
czytaj dalej

124. Czy Jezus Chrystus założył tylko jeden Kościół?

Jezus Chrystus założył tylko jeden Kościół, bo powiedział: „Zbuduję Kościół Mój” (Mat. 16, 18), a nie kościoły Moje.

(Cz. 1, III. 2 Znamiona prawdziwości Kościoła, s.45)
czytaj dalej

123. W jakich sprawach papież nie ma przywileju nieomylności?

Papież nie ma przywileju nieomylności:
1.we wszystkich sprawach niedotyczących prawd wiary i moralności,
2.nawet w sprawach wiary i moralności, gdy nie występuje jako głowa Kościoła „ex cathedra”, lecz jako uczony teolog, pisarz lub kaznodzieja.

(Cz. 1, III. 2 Nieomylność Kościoła, s.45)
czytaj dalej

122. Jak nazywa się prawda wiary określona przez kościół?

Prawda wiary określona przez Kościół nazywa się dogmatem wiary.

***
Wierni powinni również przyjmować wszystkie te prawdy, które nie są wprost objawione, ale pozostają w związku z objawionymi prawdami, a Kościół także podaje je do wierzenia.

(Cz. 1, III. 2 Nieomylność Kościoła, s.45)
czytaj dalej

121. Jaki jest obowiązek wiernych względem prawd wiary i moralności, które Kościół podaje do wierzenia jako objawione przez Boga?

Prawdy wiary i moralności, które Kościół określa i podaje do wierzenia jako objawione przez Boga, wierni winni przyjąć dla boskiej powagi działającej w Kościele nauczającym.

(Cz. 1, III. 2 Nieomylność Kościoła, s.45)
czytaj dalej

120. Kiedy papież korzysta z przywileju niemylności?

Papież korzysta z przywileju nieomylności wówczas gdy przemawia „ex cathedra” tj., gdy jako pasterz i nauczyciel wszystkich chrześcijan określa objawione prawdy wiary i moralności, które ma przyjąć cały Kościół.

(Cz. 1, III. 2 Nieomylność Kościoła, s.44)
czytaj dalej

119. Co to jest Sobór Powszechny?

Sobór powszechny jest to zebranie biskupów całego Kościoła katolickiego zwołane przez papieża.
Zebraniu temu przewodniczy papież bądź osobiście, bądź przez swoich legatów i on swoją powagą zawiera uchwały Soboru.

(Cz. 1, III. 2 Nieomylność Kościoła, s.44)
czytaj dalej

118. Kto w Kościele posiada dar nieomylności?

Przywilej nieomylności nauczania posiada papież lub też wszyscy biskupi działający w łączności z papieżem, zwłaszcza na Soborze Powszechnym.

(Cz. 1, III. 2 Nieomylność Kościoła, s.44)
czytaj dalej

117. Czy Kościół może się mylić w nauczaniu?

Kościół, dzięki ustawicznej pomocy Ducha Świętego, obiecanej przez Jezusa Chrystusa, jest nieomylny w nauczaniu wtedy, gdy podaje wszystkim do wierzenia prawdy wiary i moralności, które są bądź objawione przez Boga, bądź pozostają w związku z objawionymi prawdami.
„Ale Ja prosiłem za tobą, aby nie ustała twoja wiara; ty zaś nawróciwszy się w przyszłości, utwierdzaj braci twoich.” (Łuk. 22, 32).

(Cz. 1, III. 2 Nieomylność Kościoła, s.44)
czytaj dalej

116. Jakimi słowami Chrystus zapewniał Apostołów o swojej stałej opiece nad Kościołem?

Jezus Chrystus zapewniał Apostołów o swojej stałej opiece nad Kościołem w następujących słowach: „A Ja prosić będę Ojca, i innego Pocieszyciela da wam, aby pozostał z wami na zawsze”. (Jan 14, 16). „On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, cokolwiek wam powiedziałem” (Jan 14, 26). „A oto Ja jestem z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata.” (Mat. 28, 20)

(Cz. 1, III. 2 Nieomylność Kościoła, s.44)
czytaj dalej

115. Co powinniśmy czynić, aby przez Kościoł dostąpić szczęścia wiecznego?

Aby przez Kościół dostąpić szczęścia wiecznego powinniśmy:
1. wierzyć we wszystko, czego Kościół św. naucza,
2. korzystać ze Mszy św., Sakramentów św. i modlitw Kościoła,
3. słuchać Kościoła we wszystkim, co dotyczy zbawienia duszy.

***
Wiara i wierność nauce Kościoła powinna ustawicznie wyrażać się w życiu doczesnym przez pełnienie dobrych uczynków i sumienne wykonywanie obowiązków.

(Cz. 1, III. 2 Potrójna władza Kościoła, s.43)
czytaj dalej

114. Komu Jezus Chrystus dał potrójną władzę w Kościele?

Jezus Chrystus dał potrójną władzę w Kościele św. Piotrowi, Apostołom i ich następcom, tj. papieżowi oraz biskupom pozostającym w jedności z papieżem.

***
Biskupi zbierają się pod przewodnictwem papieża i obradują w sprawach wiary i moralności na tzw. Soborze Powszechnym. Papież porozumiewa się z biskupami w sprawach Kościoła, wiary i moralności także poza Soborem Powszechnym. Kapłani pełnią swój potrójny urząd z upoważnienia i w imieniu biskupów. Wierni mogą przyjmować naukę i Sakramenty św. tylko od tych kapłanów, których do tego biskup danej diecezji upoważnił; upoważnienie to nazywa się misją kanoniczną – w sprawach nauczania wiary, a jurysdykcją – w sprawach sumienia. Zabezpiecza to wiernych od błędów. Obowiązkiem wiernych jest starać się o utrzymanie kościołów i kapłanów, ponieważ sam Chrystus powiedział: „Albowiem godzien jest robotnik zapłaty swojej.” (Łuk. 10, 7).

(Cz. 1, III. 2 Potrójna władza Kościoła, s.43)
czytaj dalej

113. Jaką władzę dał Jezus Chrystus Kościołowi?

Jezus Chrystus dał Kościołowi potrójną władzę, a mianowicie:
1. kapłańską,
2. pasterską,
3. nauczycielską.

Przez działalność kapłańską Kościół pośredniczy w udzielaniu łaski Bożej, odprawiając Msze św. i udzielając Sakramentów św. Przez działalność pasterską prowadzi Kościół wiernych do dobrego, a odwodzi od złego i kieruje ich życiem religijnym.
Przez działalność nauczycielską przechowuje Kościół i podaje wiernym naukę Jezusa Chrystusa.

***
Oznaką godności papieskiej jest suknia biała i tiara, czyli potrójna korona. Oznaką kardynała jest suknia czerwona i kapelusz kardynalski, biskupa – suknia fioletowa, mitra i pastorał, kapłani zaś noszą suknię czarną.

(Cz. 1, III. 2 Potrójna władza Kościoła, s.42-43)
czytaj dalej

112. W jakim celu Jezus Chrystus założył Kościół?

Jezus Chrystus założył Kościół w tym celu, by Kościół prowadził ludzi do zbawienia i rozszerzał Królestwo Boże na ziemi.
Przy Ostatniej Wieczerzy, ustanawiając Najśw. Sakrament, Chrystus powiedział do wszystkich Apostołów „To czyńcie na Moją Pamiątkę.” (Łuk. 22, 19).

„Idąc tedy nauczajcie wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, nauczając je zachowywać to wszystko, cokolwiek wam przykazałem.” (Mat. 28, 19-20).

„Weźmijcie Ducha Świętego, którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie , są im zatrzymane” (Jan 20, 22-23).

(Cz. 1, III. 2 Następcy Apostołów, s.42)
czytaj dalej

111. Kto pomaga biskupom w wykonywaniu ich władzy?

Biskupom w wykonywaniu ich władzy pomagają kapłani.

***
Kapłan, którego biskup ustanowił pasterzem parafii, nazywa się proboszczem. W większych parafiach proboszczom pomagają wikariusze. Papież i biskupi jako następcy Apostołów posiadają tę samą władzę, którą otrzymali Apostołowie, tj. władzę kapłańską, pasterską, nauczycielską.
Papieża wraz z biskupami i pomagającymi im kapłanami nazywamy Kościołem nauczającym, a ogół wiernych – Kościołem słuchającym.

(Cz. 1, III. 2 Następcy Apostołów, s.42)
czytaj dalej

110. Kto jest prawowitym następcą Apostołów?

Prawowitymi następcami Apostołów z ustanowienia Bożego są biskupi, których papież stawia na czele poszczególnych diecezji, i oni rządzą Kościołem pod przewodnictwem papieża.
„Miejcie tedy pieczę o siebie samych i o całą owczarnię, nad którą was Duch Święty ustanowił biskupami, abyście kierowali Kościołem Bożym, własną Jego krwią nabytym.” (Dz. Ap. 20, 28)

(Cz. 1, III. 2 Następcy Apostołów, s.42)
czytaj dalej

109. Kto jest następcą św. Piotra?

Następcą św. Piotra jest biskup rzymski, którego nazywamy Ojcem św. lub papieżem; on rządzi Kościołem. Tylko biskup rzymski jest następcą św. Piotra, ponieważ św. Piotr wybrał Rzym za stolicę Kościoła i tam jako biskup Rzymu został ukrzyżowany w 67 r. po nar. Chrystusa.

(Cz. 1, III. 2 Głowa Kościoła, s.41)
czytaj dalej

108. Jak wykonywał św. Piotr i inni Apostołowie swą władzę po Zesłaniu Ducha Świętego?

Św. Piotr i Apostołowie:
1. nauczali słowa Bożego,
2. składali Bogu ofiarę Mszy św. i udzielali Sakramentów św.,
3. zakładali gminy chrześcijańskie, kierowali nimi i ustanawiali w nich biskupów i kapłanów.

(Cz. 1, III. 2 Głowa Kościoła, s.41)
czytaj dalej

107. Jakimi słowami ustanowił Jezus Chrystus św. Piotra najwyższym Pasterzem?

Jezus Chrystus ustanowił św. Piotra najwyższym Pasterzem następującymi słowami: „A Ja ci powiadam, że ty jesteś Opoką, a na tej opoce zbuduję Kościół mój, i bramy piekielne nie zwyciężą go.” (Mat. 16, 19)
„I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; a cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebiesiach; a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebiesiach.” (Mat. 16, 19)
„Paś baranki moje… Paś owce moje” (Jan 21, 15-17).

***
Jezus Chrystus powołując Szymona na Apostoła nadał mu imię Piotr, co znaczy „opoka” (łacińskie „Petra”). Aby podkreślić, że jest On głową Kościoła. Piotra też zawsze uważali Apostołowie za głowę Kościoła. On przemawiał w imieniu Apostołów. Gdy Jezus Chrystus zapytał, za kogo ludzie Go uważają, św. Piotr odpowiedział wtedy w imieniu wszystkich Apostołów: „Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego” (Mat. 16, 16). Po Wniebowstąpieniu św. Piotr zarządził wybór Apostoła na miejsce Judasza. Wybranym został św. Maciej. Św. Piotr przemawiał do Żydów w dzień Zielonych Świąt, przemawiał do Wysokiej Rady, kazał wybrać diakonów, ochrzcił pierwszego poganina Korneliusza, zwołał pierwszy Sobór Apostolski w Jerozolimie i temu Soborowi przewodniczył.

(Cz. 1, III. 2 Głowa Kościoła, s.41)
czytaj dalej

106. W jaki sposób Jezus Chrystus założył swój Kościół?

Jezus Chrystus założył swój Kościół w ten sposób, że:
1. zgromadził wokół siebie wiernych,
2. wybrał 12 Apostołów,
3. spośród Apostołów wybrał św. Piotra i dał Mu najwyższą władzę.

Najwyższą niewidzialną Głową Kościoła pozostał na zawsze Jezus Chrystus. Strzeże On Kościoła od zguby, podobnie jak ustrzegł od rozbicia łódź św. Piotra podczas burzy.

(Cz. 1, III. 2 Założenie Kościoła, s.40)
czytaj dalej

105. Co to jest Kościół katolicki powszechny?

Kościół katolicki, czyli powszechny, jest to zjednoczenie chrześcijan, którzy pod najwyższą władzą papieża dążą do zbawienia przez wyznawanie tej samej wiary i przyjmowanie tych samych Sakramentów św.
Kościół katolicki jest nadprzyrodzoną i jednocześnie widzialną społecznością chrześcijan, dlatego nazwany jest Mistycznym Ciałem Chrystusa. Jest bowiem Kościół ciałem jako społeczność widzialna i konkretna. Jest Ciałem Chrystusa, bo On jego Twórcą, Głową, Ostoją i Zbawcą. Jest wreszcie ciałem mistycznym, gdyż w sposób nadnaturalny Duch Święty go przenika i zespala.

„Albowiem jak jedno jest ciało, a członków ma wiele i wszystkie członki ciała, chociaż jest ich wiele, przecież jednym są ciałem, tak i Chrystus. Gdyż w jednym Duchu wszyscy są ochrzczeni byliśmy w jedno ciało,… i wszyscy jednym Duchem byliśmy napojeni.” (1 Kor. 12, 12-13)

(Cz. 1, III. 2 Kościół Chrystusowy, s.40)
czytaj dalej