Zabobonem grzeszy ten, kto wbrew Objawieniu Bożemu i nauce Kościoła rzeczom stworzonym przypisuje siłę nadprzyrodzoną, której nie mają.
***
Może zatem grzeszyć zabobonem ten, kto np. wierzy ślepo w liczbę 13, w sny, w gusła, we wróżenie z kart, bo te rzeczy nie mają siły nadzwyczajnej ani z natury, ani z ustanowienia Bożego, ani wskutek modlitw kościoła. Może grzeszyć również ten, kto używa „cudownych” modlitw, przepisuje i rozpowszechnia rzekome „listy z nieba”, ucieka się do guślarzy, znachorów, zamawiaczy itp.
Zabobonem grzeszy także ten, kto organizuje seanse spirytystyczne i bierze w nich udział, uprawia tzw. czarną magię lub czarnoksięstwo, to znaczy przy pomocy szatana chce czegoś niezwykłego dokonać albo przepowiadać przyszłość (wróżbiarstwo). Grzechem przeciwko wierze jest również przypisywanie człowiekowi przymiotów i właściwości Boskich.
(Cz. 2, I. 1 Wiara, s.63)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz