345. W jaki sposób powinniśmy przygotować do Komunii św. nasze ciało?

Powinniśmy przygotować do Komunii św. nasze ciało w następujący sposób:
1. być na czczo, tj. od północy nie przyjmować ani pokarmu, ani napoju,
2. ubrać się czysto i skromnie.

***
Kto jest chory przez miesiąc lub dłużej, może za pozwoleniem kapłana przyjąć Komunię św. raz lub dwa razy w tygodniu, mimo że przyjął lekarstwo lub posiłek w formie płynnej (np. napił się herbaty, kawy lub mleka). Nie na czczo może przyjąć Komunię św. ten, kto jest ciężko chory.

Wszystkich tych, którzy przyjmują Komunię św. podczas wieczornych Mszy św., obowiązuje powstrzymanie się od przyjmowania pokarmów przed Komunią św. przez okres określony przez biskupa danej diecezji.

Przed przyjęciem Komunii trzeba uklęknąć na oba kolana i bijąc się w piersi mówić: "Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do przybytku serca mojego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie zbawiona dusza moja" (3 razy).

Gdy kapłan zbliża się z Hostią Przenajświętszą, trzeba trzymać oburącz przed sobą obrus lub patenę do Komunii św., podnieść głowę i usta otworzyć.

Hostię Przenajświętszą po przyjęciu należy zaraz spożyć, nie dotykając zębami, ani tym bardziej palcami. Po przyjęciu Komunii św. należy oddać hołd Chrystusowi, wzbudzić akt dziękczynienia i prosić o łaski. Po Komunii św. pozostaje w nas Jezus sposobem sakramentalnym 10-15 minut, potem jest obecny w nas przez łaskę uświęcającą. Po Komunii św. należy w miarę możności jak najdłuższy czas przebywać w skupieniu, później zaś po powrocie do codziennych zajęć starać się pozostać w stanie łaski.

Kto nie może przyjąć Komunii św. sakramentalnej, powinien przyjąć Komunię św. duchowo.

Ojciec św. Pius X otworzył dla wszystkich wiernych niewyczerpane źródło życia i świętości, zalecając częstą i codzienną Komunię św. Postawił tylko dwa warunki:
1. stan łaski uświęcającej,
2. dobrą intencję.

Ten drugi warunek polega na tym, by przystępować do Komunii św. nie ze względów ludzkich, np. że ktoś sobie tego życzy, że inni też przystępują, lecz dla Jezusa Chrystusa i dla dobra swej duszy.

Jeżeli nie poczuwamy się do grzechu ciężkiego spowiedź przed Komunią św. nie jest konieczna. Kto zatem praktykuje miesięczną spowiedź, a nie poczuwa się do grzechu ciężkiego, może bez obawy przynajmniej w niedzielę i święta przystępować do Komunii św. Niedzielna Komunia św. będzie drogą do Komunii św. częstszej - codziennej.

Obrzędy przy Komunii św. Przed Komunią św. ministrant w imieniu wiernych odmawia po łacinie spowiedź powszechną. W tym czasie przystępujący do Komunii św. winni wzbudzić żal za grzechy i również odmówić spowiedź powszechną.

Po spowiedzi powszechnej ministranta kapłan zwraca się do wiernych i mówi: "Niech się nad wami zlituje Bóg Wszechmogący, niech wam daruje grzechy i doprowadzi do żywota wiecznego. Amen"

"Zmiłowania, przebaczenia i odpuszczenia grzechów waszych niechaj wam udzieli Wszechmogący i Miłosierny Pan. Amen" Przy tych słowach należy przeżegnać się. Następnie kapłan zwraca się do wiernych z Hostią św. i mówi: "Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata. Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł do przybytku serca mojego, ale rzeknij tylko słowo, a będzie zbawiona dusza moja". Przystępujący do Komunii św. przyklękają, uderzają się w piersi i mówią trzykrotnie: "Panie, nie jestem godzien..." Wreszcie kapłan podaje Hostię św i mówi: "Ciało Pana naszego Jezusa Chrystusa niechaj strzeże duszy twojej na żywot wieczny. Amen".

(Cz. 3, II. 4 Komunia św., s.119-120)