Ostatnie Namaszczenie można przyjąć w każdej ciężkiej chorobie i w każdym nowym niebezpieczeństwie śmierci.
***
Sakrament Ostatniego Namaszczenia należy przyjmować w stanie łaski Bożej, a zatem po spowiedzi i Komunii św., a przynajmniej po wzbudzeniu żalu doskonałego, z wiarą żywą i ufnością w opiekę i pomoc Bożą.
Najbliższa rodzina i otoczenie chorego winni mu ułatwić przyjęcie Ostatnich Sakramentów św. wówczas, gdy jest jeszcze całkowicie przytomny i może te Sakramenty św. przyjąć godnie i owocnie. Wprowadzeniem chorego w błąd co do stanu jego zdrowia przez źle zrozumianą delikatność wyrządza się największą i niepowetowaną szkodę jego duszy, odbierając jej możność przyjęcia Ostatniego Namaszczenia.
Obrzędy Sakramentu Ostatniego Namaszczenia. Kapłan wchodząc do domu chorego składa bursę z Najśw. Sakramentem na przygotowanym stoliku, nakrytym białym obrusem, na którym powinien stać krucyfiks i dwie zapalone świece. Należy ponadto przygotować: wodę święconą, watę, sól i chleb oraz szklankę wody i łyżkę. Następni kropi wodą święconą dom chorego, spowiada go, udziela Komunii św., Ostatniego Namaszczenia i daje odpust zupełny. Na czas spowiedzi chorego wszyscy winni opuścić jego pokój i razem odmawiać modlitwy. Po ukończeniu spowiedzi wracają i klęcząc modlą się w milczeniu na intencję chorego.
(Cz. 3, II. 6 Łaski udzielane przez ten Sakrament, s.131-132)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz