420. Co znaczą słowa: "Pan z Tobą"?

Słowa "Pan z Tobą" znaczą, że Najświętsza Maryja Panna zawsze w szczególny sposób była bliska i miła Bogu, jako Matka Syna Bożego i Oblubienica Ducha Świętego.

 (Cz. 3, III. 2 Pozdrowienie Anielskie, s.142)

419. Co znaczą słowa: "łaski pełna"?

Słowa "łaski pełna" znaczą, że Najświętsza Maryja Panna już od chwili Niepokalanego Poczęcia posiadała całą pełnię łaski Bożej.

 (Cz. 3, III. 2 Pozdrowienie Anielskie, s.142)

418. Co znaczą słowa "Zdrowaś Maryjo"?

Słowa "Zdrowaś Maryjo" znaczą tyle co "Bądź pozdrowiona", "Witaj Maryjo".

 (Cz. 3, III. 2 Pozdrowienie Anielskie, s.142)

417. Czyje słowa wypowiadamy w Pozdrowieniu Anielskim?

W Pozdrowieniu Anielskim wypowiadamy słowa Archanioła Gabriela, słowa św. Elżbiety i słowa Kościoła.
Słowa Archanioła Gabriela są: "Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą! Błogosławionaś Ty między niewiastami".
Słowa św. Elżbiety: "Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławion owoc żywota Twojego".
Kościół zaś dodaje: "Jezus, Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen".

 (Cz. 3, III. 2 Pozdrowienie Anielskie, s.142)

O Pozdrowieniu Anielskim

Bezpośrednio po Modlitwie Pańskiej zazwyczaj odmawiamy Pozdrowienie Anielskie, bo po Bogu w Matce Najświętszej pokładamy naszą nadzieję.

"Zdrowaś Maryjo, łaski pełna; Pan z Tobą! Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławion owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen".

 (Cz. 3, III. 2 Pozdrowienie Anielskie, s.142)

416. O co modlimy się w siódmej prośbie: "Ale nas zbaw ode złego"?

W siódmej prośbie modlimy się, aby nas Bóg zachował od zła wszelkiego, jawnego i ukrytego, a osobliwie od grzechu i potępienia wiecznego.

"Amen" to znaczy "niech się tak stanie".

 (Cz. 3, III. 2 Modlitwa Pańska, s.141)

415. O co modlimy się w szóstej prośbie: "I nie wódź nas na pokuszenie"?

W szóstej prośbie modlimy się, aby nas Bóg uwolnił od pokus czynienia źle.

 (Cz. 3, III. 2 Modlitwa Pańska, s.141)

414. O co modlimy się w piątej prośbie: "I odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom"?

W piątej prośbie modlimy się, aby Bóg Ojciec przez ofiarę krzyżową swego Syna odpuścił nam nasze winy wielkie i liczne. my ze swej strony ofiarujemy bogu przebaczenie krzywd, które doznaliśmy od bliźnich.

 (Cz. 3, III. 2 Modlitwa Pańska, s.141)

413. O co modlimy się w czwartej prośbie: "Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj"?

W czwartej prośbie modlimy się o wszystko, czego potrzebujemy dla naszych ciał i dusz.

 (Cz. 3, III. 2 Modlitwa Pańska, s.141)

412. O co modlimy się w trzeciej prośbie: "Bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi"?

W trzeciej prośbie modlimy się, aby wszyscy ludzie wypełniali wolę Bożą na ziemi, tak jak wypełniają ją Aniołowie w Święci w niebie.

 (Cz. 3, III. 2 Modlitwa Pańska, s.141)

411. O co modlimy się w drugiej prośbie: "Przyjdź królestwo Twoje"?

W drugiej prośbie modlimy się, aby Kościół katolicki rozszerzał się po całym świecie jako królestwo prawdy, sprawiedliwości i miłości, aby przez łaskę uświęcającą Bóg królował w sercu każdego człowieka, w każdej rodzinie, w każdym narodzie, w całej ludzkości i aby cała ludzkość była rządzona nie tylko wolą ludzką, ale i Boską, aby wreszcie ludzie miłowali się społecznie jak bracia i aby po tym życiu wszyscy weszli do królestwa niebieskiego.

 (Cz. 3, III. 2 Modlitwa Pańska, s.141)

410. O co modlimy się w pierwszej prośbie: "Święć się imię Twoje"?

W pierwszej prośbie modlimy się, aby wszyscy ludzie znali i wielbili imię Boże, bo On tylko jeden jest prawdziwy i wieczny, bo On jest tylko życiem i mocą, bo On tylko jest dobry i święty, a wszelkie istnienie i życie, moc i dobroć, świętość i piękno są śladem Jego obecności i działania.

 (Cz. 3, III. 2 Modlitwa Pańska, s.140)

409. Co przypominają nam słowa: "Ojcze nasz, który jesteś w niebie"?

Słowa  "Ojcze nasz, który jesteś w niebie", przypominają, że Bóg jest Ojcem naszym najlepszym i Stwórcą wszelkiego stworzenia, że jest w niebie, na ziemi i na każdym miejscu.

 (Cz. 3, III. 2 Modlitwa Pańska, s.140)

408. Z czego składa się modlitwa Pańska?

Modlitwa Pańska składa się ze wstępu i siedmiu próśb. Wstępem są słowa: "Ojcze nasz, który jesteś w niebie".

 (Cz. 3, III. 2 Modlitwa Pańska, s.140)

407. Jak powinniśmy się modlić?

Powinniśmy się modlić:
1. pobożnie, tj. nie tylko ustami, ale całą duszą, oddalając roztargnienia,
2. pokornie, tj. pamiętając o niegodności naszej i nieskończonej godności Bożej,
3. z ufnością, tj. z wiarą, że nas Bóg wysłucha,
4. z poddaniem się woli Bożej,
5. wytrwale, tj. nie ustając w modlitwach, chociaż nas Bóg zaraz nie wysłuchuje.

***
Dobra modlitwa wyprasza nam łaskę i siłę do dobrego. Stąd św. Augustyn uczy, że: "kto się umie dobrze modlić, ten umie dobrze żyć".

O modlitwie Pańskiej. Najważniejszą i najpiękniejszą modlitwą jest "Ojcze nasz", czyli modlitwa Pańska, zwana tak dlatego, że sam Jezus Chrystus ją ułożył.

"Ojcze nasz, któryś jest w niebie. Święć się imię Twoje; przyjdź królestwo Twoje; bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw od złego. Amen".

 (Cz. 3, III. 2 Przymioty dobrej modlitwy, s.140)

406. Kiedy Bóg wysłuchuje nasze modlitwy?

Bóg wysłuchuje nasze modlitwy, gdy:
1. to, o co prosimy, prowadzi do naszego zbawienia,
2. modlimy się należycie.

 (Cz. 3, III. 2 Rodzaje modlitwy, s.139)

405. Kiedy szczególnie powinniśmy się modlić?

1. rano i wieczór,
2. przed pracą i po pracy,
3. w pokusach i każdej potrzebie.

Powinniśmy się modlić za wszystkich, a szczególnie za Kościół, bo prowadzi nas do zbawienia, za Ojczyznę, gdyż od jej pomyślności zależy los wszystkich obywateli, oraz za dusze w czyśćcu, gdyż same pomóc sobie nie mogą. Szczególnie zaleca Chrystus modlitwy wspólne.

"Gdzie bowiem dwaj albo trzej są zgromadzeni w imię moje, tam ja jestem pośród nich". (Mat. 18,20).

 (Cz. 3, III. 2 Rodzaje modlitwy, s.139)

404. Dlaczego powinniśmy się modlić?

Powinniśmy się modlić ponieważ:
1. modlitwa jest potrzebą naszej duszy,
2. Chrystus nakazał nam się modlić i dał nam przykład modlitwy,
3. przez modlitwę wypraszamy łaski potrzebne do zbawienia.

 (Cz. 3, III. 2 Rodzaje modlitwy, s.139)

403. Jakie są rodzaje modlitwy?

Rozróżniamy modlitwę wewnętrzną, kiedy człowiek obcuje z Bogiem przez myśl i uczucie, oraz zewnętrzną, czyli ustną, kiedy człowiek wewnętrzną cześć Bogu oddawaną ujawnia słowami i postawą zewnętrzną. Modlitwa zewnętrzna może być publiczna lub prywatna.

***
Prywatna jest wtedy, gdy modli się jednostka lub rodzina bez udziału Kościoła, publiczna zaś jest modlitwa wtedy, gdy odbywa się w imieniu Kościoła z udziałem kapłanów (modlitwy liturgiczne).

 (Cz. 3, III. 2 Rodzaje modlitwy, s.139)

402. Co to jest modlitwa?

Modlitwa jest to pobożne wzniesienie duszy ludzkiej do Boga.

"Tak się módl, jakby wszystko zależało od Boga, a tak pracuj, jakby wszystko zależało od ciebie". (Św. Augustyn).

Przy modlitwie wznosimy duszę naszą do Boga, aby:
1. uwielbić Go (modlitwa uwielbienia),
2. podziękować Mu za odebrane łaski (modlitwa dziękczynna),
3. przeprosić Go za grzechy popełnione (modlitwa przebłagalna),
4. wyprosić łaski potrzebne (modlitwa błagalna).

***
Roztargnienia w modlitwie są grzechem wtedy, gdy są dobrowolne. Gdy roztargnienia oddalamy, modlitwa jest dobra.

 (Cz. 3, III. 2 Określenie modlitwy, s.138)

O modlitwie

Łaskę potrzebną do zbawienia otrzymujemy nie tylko przez Sakramenty święte i Mszę świętą, ale i przez modlitwę.

 (Cz. 3, III. 2 Określenie modlitwy, s.138)

401. Czym różnią się sakramentalia od Sakramentów świętych?

Sakramentalia od Sakramentów św. różną się tym, że:
1. Sakramenty święte ustanowił Jezus Chrystus a sakramentalia Kościół,
2. Sakramenty św. dają łaskę na mocy ustanowienia Jezusa Chrystusa, a sakramentalia wyjednują błogosławieństwo i łaskę przez modlitwę Kościoła.

"Bo wszystko, co Bóg stworzył dobre jest, i nic nie należy odrzucać, co ma być pożywane z dziękczynieniem, modlitwa bowiem i słowo Boże uświęcają je". (I Tym. 4,4-5).

***
Przez pobożne korzystanie z sakramentaliów można sobie więcej wyprosić łaski niż przez własne modlitwy, bo przy sakramentaliach nie tylko sami się modlimy o jakąś łaskę, ale razem z nami i za nas modli się Kościół katolicki ze Świętymi, Najświętszą Maryją Panną i Jezusem, jako Niewidzialną Głową Kościoła.

"I wezwawszy dwunastu uczniów swoich, dał im moc nad duchami nieczystymi, aby ich wypędzali i uzdrawiali wszelką chorobę i niemoc". (Mat. 10,1).

W kościele istnieje zwyczaj używania wody święconej niemal we wszystkich ceremoniach. Kto używa wody święconej pobożnie, ten otrzymuje błogosławieństwo Boże i zachowanie od niebezpieczeństw duszy i ciała.

 (Cz. 3, III. 1 Różnica między sakramentaliami a Sakramentami, s.138)

400. Co to są sakramentalia?

Sakramentalia są to rzeczy poświęcone oraz poświęcenia lub błogosławieństwa, które ustanowił Kościół dla dobra duszy i ciała.

 (Cz. 3, III. 1 Określenie sakramentaliów, s.138)

399. W jakim celu błogosławi Kościół osoby lub rzeczy?

Kościół błogosławi osoby lub rzeczy w tym celu, by uprościć dla nich szczególną pomoc Bożą.

***
Kościół błogosławi wiernych w czasie nabożeństw, matki, dzieci, pielgrzymki, chorych, pola, domy, szkoły, fabryki, pokarmy na Wielkanoc itp.

Do sakramentaliów zaliczamy też różne zaklęcia, czyli egzorcyzmy. Kościół chce przez nie osłabić aktywność szatana.

 (Cz. 3, III. 1 Określenie sakramentaliów, s.137)

398. Co czyni Kościół przez poświęcenie pewnych osób, rzeczy lub miejsc?

Przez poświęcenie przeznacza Kościół pewne rzeczy lub miejsca na wyłączną służbę Bożą.

***
Kościół poświęca kościoły, kaplice, ołtarze, dzwony, kielichy, wodę, szaty liturgiczne, gromnice, popiół, palmy, wieńce, krzyżyki, medaliki itp.

 (Cz. 3, III. 1 Określenie sakramentaliów, s.137)

O sakramentaliach

Oprócz Sakramentów świętych ustanowionych przez Chrystusa mamy jeszcze inne obrzędy widzialne ustanowione przez Kościół. Obrzędy te nazywamy sakramentaliami. Jest ich znacznie więcej niż Sakramentów świętych. Nie udzielają one same przez się łaski uświęcającej, lecz przez modlitwę Kościoła wyjednują nam u Boga łaski uczynkowe potrzebne do dobrego życia i pomoc w potrzebach doczesnych. Sakramentaliami są różne poświęcenia i błogosławieństwa. Sakramentaliów trzeba używać tak, jak Kościół sobie życzy, i do celu, do którego je przeznacza.


(Cz. 3, III. 1 Określenie sakramentaliów, s.137)

397. Dlaczego Kościół zabrania małżeństw mieszanych?

Kościół zabrania małżeństw mieszanych, ponieważ:
1. stronie katolickiej grozi osłabienie wiary albo zupełna jej utrata,
2. dzieci nie otrzymują zwykle w takiej rodzinie wychowania katolickiego,
3. strona niekatolicka może łatwo związek ten rozerwać, a strona katolicka mimo to wolna nie będzie.

***
Toteż dopiero, gdy zachodzą bardzo ważne przyczyny, Kościół zezwala na małżeństwa mieszane, ale czyni to wyjątkowo i żąda, aby ślub odbył się tylko w Kościele katolickim, aby wszystkie dzieci były wychowane po katolicku, a strona niekatolicka musi się uroczyście zobowiązać wobec świadków, że stronie katolickiej nie będzie utrudniać praktykowania wiary. Rzadko kiedy jednak wszystkie te warunki są dotrzymywane, dlatego Kościół tylko wyjątkowo i niechętnie zezwala na małżeństwa mieszane.

Obrzędy przy zawieraniu Sakramentu Małżeństwa. Ślub powinien odbyć się w kościele, o ile możności podczas Mszy św. Gdy nowożeńcy przystępują do ołtarza, kapłan odmawia hymn "Veni Creator" i modlitwę do Ducha Świętego, po czym zapytuje nowożeńców, czy dobrowolnie wstępują w związek małżeński. Następnie kapłan poświęca obrączki i wkłada je na palce nowożeńców i w końcu odbiera od nowożeńców przysięgę małżeńską wobec dwóch świadków i w imieniu Kościoła błogosławi zawarty związek małżeński.


 (Cz. 3, II. 8 Warunki ważności małżeństwa, s.136-137)

396. Czego potrzeba do zawarcia ważnego małzeństwa?

Do ważnego małżeństwa potrzeba, aby narzeczeni:
1. byli wolni od przeszkód unieważniających,
2. mieli dobrą i nieprzymuszoną wolę do zawarcia małżeństwa i tę wolę publicznie wyznali,
3. byli ochrzczeni w Kościele katolickim albo na wiarę katolicką nawróceni,
4. wzięli ślub w obecności upoważnionego księdza i dwóch świadków.

***
Dla wykrycia przeszkód małżeńskich ogłasza kapłan przed ślubem trzy zapowiedzi, od których dla ważnych powodów może być udzielona dyspensa. Przeszkody małżeńskie są dwojakie: jedne unieważniają związek małżeński, drugie zaś tego związku tylko zabraniają (utrudniają). Przeszkodą unieważniającą jest: przymus, wiek niedojrzały, śluby zakonne, święcenia kapłańskie, bliskie pokrewieństwo (1-go, 2-go i 3-go stopnia), związek małżeński z inną osobą i inne. Przeszkody te sprawiają, że związek małżeński jest nieważny.

Przeszkodą wzbraniającą, czyli utrudniającą, jest ślub czystości, różnica wyznań i inne. Związek małżeński zawarty z przeszkodami wzbraniającymi jest ważny, lecz ci, którzy go zawarli bez dyspensy zawierają, grzeszą ciężko. Dyspensy od niektórych przeszkód może udzielić Ojciec św. lub biskup.

Warunki ważności Sakramenty Małżeństwa nie zawsze pokrywają się z warunkami ważności związku małżeńskiego cywilnego. O tym ostatnim decydują przepisy państwowe, których katolik powinien przestrzegać.

Małżeństwa katolików z osobami innych wyznań religijnych nazywają się małżeństwami mieszanymi.

 (Cz. 3, II. 8 Warunki ważności małżeństwa, s.136)

395. Jak powinni narzeczeni przygotować się do zawarcia związku małżeńskiego?

Narzeczeni przed zawarciem małżeństwa powinni:
1. pogłębiać znajomość zasad i prawd wiary katolickiej,
2. zachować czystość narzeczeńską,
3. przystąpić do Sakramentu Pokuty i przyjąć Komunię św.

 (Cz. 3, II. 8 Łaski i obowiązki stanu małżeńskiego, s.135)

394. Czy małżeństwo ważnie zawarte może być rozwiązane?

Małżeństwo ważnie zawarte może być rozwiązane tylko przez śmierć jednego z małżonków.
Małżeństwo katolickie jest nierozerwalne a woli samego Chrystusa, który powiedział:
"Co tedy Bóg złączył, człowiek niech nie rozłącza". (Mat. 19-6).
"Każdy, kto opuszcza żonę swoją i inną pojmuje, cudzołoży, kto by zaś opuszczoną przez męża poślubił, cudzołoży". (Łuk. 16,18).
"Zona związana jest prawem, póki mąż żyje, a jeśliby umarł mąż jej, wolna jest: może wyjść za kogo chce, byle w Panu" (I Kor. 7, 39).

***
Nierozerwalności małżeństwa domaga się również dobro małżonków, ich dzieci i całego społeczeństwa. Gdy małżeństwo skutkiem pewnych przeszkód, np. pokrewieństwa, przymusu, od początku było nieważne, rozwiązanie go nie jest rozwodem ani unieważnieniem, lecz jedynie urzędowym stwierdzeniem, że go nie było. Separacja, którą ze strony Kościoła niekiedy otrzymują małżonkowie z bardzo ważnych powodów, nie jest rozwodem, bo żadne z nich nie może zawrzeć nowego związku małżeńskiego.

 (Cz. 3, II. 8 Nierozerwalność małżeńska, s.135)